De bekroonde vocaliste Jazzmeia Horn kondigt de uitbreiding van haar talenten aan met de release van haar debuutalbum met bigband, Dear Love, een opname die haar zelfverzekerde zang combineert met gesproken woord segmenten, behendige arrangementen en vurige muzikale ideeën.

Hoewel het album dient als platform voor Horn om zowel haar perceptie van de wereld als haar voortdurend evoluerende talenten te tonen, heeft het de songwriter ook in staat gesteld om persoonlijke ervaringen bloot te leggen en ze door een sui generis muzikaal prisma te plaatsen.

Where We Are' gaat echt over mijn geschiedenis - waar mijn voorouders zijn geweest en waar we nu zijn," zegt Horn over een met snaren doorspekt nummer van het nieuwe album, dat op 10 september wordt uitgebracht op het eigen Empress Legacy Records-label van de zangeres. "Alles wat we nu doen zal onze toekomst bepalen, en alles wat we in het verleden hebben gedaan heeft ons heden bepaald. Dat weten we. Het is gebaseerd op wat we nu doen dat we een betere toekomst zullen creëren voor onze kinderen en toekomstige generaties. Dit is belangrijk omdat niet veel mensen hierover nadenken. We hebben de opwarming van de aarde en al die andere problemen omdat mensen willen doen wat ze willen zonder na te denken over de gevolgen.

Op Dear Love vertolkt Horn de klassiekers "He's My Guy" en "Lover Come Back to Me"; ze laat haar stembereik horen en haar vermogen om de emotionele inhoud van haar teksten aan te spreken op het verleidelijke "Let Us"; ze denkt na over haar doel op het subtiele en intrigerende "NIA"; en ze voelt zich meer op haar gemak in de muziek die ze schrijft.

Horn zei dat het 15-koppige Noble Force ensemble dat ze samenstelde voor Dear Love draaide om haar gebruikelijke ritmesectie - pianist Keith Brown, bassist Eric Wheeler en drummer Anwar Marshall - die de hier verzamelde nummers in verschillende arrangementen hadden gespeeld terwijl ze onderweg was. De leiding van saxofonist Bruce Williams in de altsectie was ook onmisbaar voor de volledige realisatie van het album.

In 'Strive', een majestueuze compositie op het album rond de zwevende zang van Horn en het zinderende koper van haar ensemble, verkondigt de dirigent zijn vastberadenheid en kracht boven op een prachtig arrangement, vakkundig bestuurd door de Noble Force.

Streven' is mijn mantra op dit moment, want er gebeurt zoveel in de wereld," zei Horn. "Persoonlijk ben ik moeder, ik koop een nieuw huis, mijn kinderen gaan naar school, er is overal papierwerk voor. De druk is hoog en ik zeg tegen mezelf: 'Oké, laten we volhouden'. Veel mensen kunnen zich dat voorstellen. Toen ik een vriendin die in Texas woont over het nummer vertelde, zei ze: "Mijn rekeningen stapelen zich op. Ik ben net klaar met de universiteit en mijn studieleningen drukken op me, en ik krijg niet veel van mijn baan". Ze vertelde me dat het luisteren naar dit lied haar er echt doorheen had geholpen. En dat is wat ik voor iedereen wil.
Pianist Sullivan Fortner, die geprezen is als een scherpzinnig dirigent en begeleider, heeft op de eerste rij gezeten bij Horns ontwikkeling als artiest. En hoewel Dear Love een essentieel artistiek statement is, is het niet minder een mijlpaal.

"Ze heeft altijd een sterke persoonlijkheid gehad, een zeer sterke werkethiek en die kwaliteiten schijnen echt door," zei de pianist, die de muzikale leiding had over Dear Love. "Ze speelt op haar eigen ritme; ze doet wat ze wil doen. Ik zou zeggen dat ze niet radicaal veranderd is [in de jaren dat we elkaar kennen], maar bepaalde dingen aan haar zijn verbeterd: haar muzikaliteit is verbeterd, haar kennis van het leiden van een band is verbeterd, het begrip van wat ze van haar muzikanten wil en wat ze van zichzelf eist.

De 30-jarige componiste bedacht eerst een plan voor de opname en gaf dat door aan Concord, de uitgeverij die haar eerste twee albums uitbracht. Horn haalde songs uit een stapel van 50 composities die in de loop der tijd waren verzameld, selecteerde de leden van haar ensemble en dacht na over de ideale studio-omgeving. Maar de platenmaatschappij was niet geïnteresseerd, hoewel het contract van de zangeres een derde album voorschreef.

Gebaseerd op haar ervaring bij het grote label, het leiden van haar eigen groep en haar eerdere samenwerking met historische Europese ensembles zoals de Keulse WDR Big Band en het Nederlandse Metropole Orkest, werd Dear Love geboren met het vertrouwen van een doorgewinterde orkestrator.

"Ik ben een erg pragmatische artiest", zegt Horn over haar tijd bij Concord en wat ze heeft geleerd tijdens haar samenwerking met het label. "Ik wist dat ik op een dag geen platenlabel achter me zou hebben.

Het zou moeilijk voor haar zijn geweest om het alleen te doen, gezien de eisen van de nieuwe directeur van het label en de vizier van het grote bedrijf. Tegelijkertijd publiceerde ze een boek over haar zangtechniek en nam ze deel aan de productie van een documentaire over het maken van Dear Love.

Het album, de film en het boek volgen op twee veelgeprezen langspelers, A Social Call en Love and Liberation, die beide genomineerd werden voor een Grammy Award in de categorie 'Best Jazz Vocal Album'. De New York Times schreef over een live-optreden rond de tijd van de release van haar debuutalbum dat "ze over een paar kenmerkende instrumenten beschikt, die allemaal naar voren zijn gekomen: een geknepen, brutale toon in het hoogste register; een voorliefde voor ongepolijste duetten met haar bassist ... een scala aan ruwe, percussieve, non-verbale geluiden die drama toevoegen aan coda's en intermezzo's, hintend naar betekenissen in de muziek die verder gaan dan wat er op de pagina staat".

De reacties op het werk van Horn komen niet als een verrassing. Toen haar debuutalbum uitkwam, had ze al eerste prijzen gewonnen in de Sarah Vaughan International Jazz Vocal Competition in 2013 en de Thelonious Monk Institute International Jazz Competition in 2015.

Maar het was in Dallas, Texas, dat haar talenten werden geopenbaard en dat ze opbloeide op een kunstgerichte middelbare school. Door haar vastberadenheid en intrinsieke vaardigheden volgde de jonge zangeres een eigenzinnig pad, waarbij ze via haar optredens geld inzamelde voor haar uiteindelijke inschrijving aan The New School. Eenmaal gesetteld in New York werkte Horn de eerste twee jaar van haar studie als serveerster, waarbij ze een precair evenwicht zocht tussen haar artistieke activiteiten en de eisen van de academische wereld en een ondankbare baan.

De jaren die volgden, waarin ze in New York woonde en de wereld rondreisde, onthulden een rusteloze esthetische ontwikkeling die Horns prille carrière bepaalde. En hoewel Dear Love het werk lijkt van een bewezen veteraan, heeft de dirigent nog veel te ontdekken over zichzelf, zijn muziek en zijn ideeën.

"Ik probeerde erachter te komen hoe de liedjes konden resoneren met wat waar is voor mij en wat waar is in mijn realiteit als zwarte vrouw, maar ook relateerbaar zijn voor iedereen buiten mijn cultuur," zei Horn. "Ik ging door mijn lijst met liedjes en dacht: 'Oké, welke van deze liedjes gaat echt over liefde op meerdere manieren - liefde voor mijn gemeenschap, liefde voor mijn cultuur, liefde voor mijn partner, liefde voor mijn kinderen, liefde voor mezelf.  Welk van deze liedjes gaat over al deze verschillende dingen? Deze liedjes zijn liefdesbrieven aan iedereen.