In “Nout” kunnen we de naam horen van de godin van de hemel die in de Egyptische mythologie elke avond de zon absorbeert om haar de volgende ochtend weer vrij te laten. Maar we kunnen ook “we” horen, de eerste persoon meervoud, of wanneer het individu (terug)gevonden wordt in het collectief. De alliantie Delphine Joussein-Rafaëlle Rinaudo-Blanche Lafuente, de ontbrekende schakel tussen Nirvana en Sun Ra, drijft hun instrumenten tot het uiterste met het enthousiasme van een gekke wetenschapper voor zijn kolven. Fluit, harp, drums: een zeldzame mix die het trio op zijn kop zet. In navolging van John Zorns experimenten op de grenzen van jazz en noise, verbeeldt Nout zijn stukken als echte scenario's met wendingen: je denkt dat je in Alien zit en eindigt in Indiana Jones; je begint met je ogen dicht op rode stoelen en eindigt in een pogo op de dansvloer.